Cała Biblia, zarówno Stary jak i Nowy Testament, ukazuje Boga jako hojnego dawcę, który zaopatruje swój lud we wszystko, czego ten potrzebuje. Formą podziękowania Bogu za błogosławieństwa oraz wyrazem czci i zaufania wobec Niego jest oddawanie części swoich dochodów na rzecz Kościoła i Królestwa Bożego. W Starym Testamencie czytamy o Bożej zasadzie dziesięciny, która była składana przez Żydów na rzecz utrzymania świątyni i kapłanów. Z kolei w różnych miejscach Nowego Testamentu możemy przeczytać zachętę do hojności i finansowego wspierania innych członków Kościoła.
Właśnie dlatego Kościoły ewangeliczne utrzymywane są z dobrowolnych datków ich wiernych, a wielu członków regularnie ofiarowuje 10% swoich dochodów.
Na porządku dziennym są także dodatkowe wpłaty na konkretne cele lub przedsięwzięcia, np. wyjazdy misyjne, dofinansowanie chorej osoby, wsparcie potrzebujących oraz inne potrzeby Kościoła.
W niektórych wspólnotach pastorzy utrzymywani są przez swój Kościół. W przypadku mniej zamożnych Kościołów pastorzy łączą pracę zarobkową (poza Kościołem) ze służbą pastorską.
Finanse Kościołów ewangelicznych najczęściej są jawne dla członków lokalnej wspólnoty. Za dobrą praktykę przyjmuje się prezentowanie ich przynamniej raz w roku przed zgromadzeniem w formie sprawozdania finansowego omawiającego wydatki i przychody z ostatnich miesięcy.
Zambrowscy pastorzy utrzymują się ze swojej pracy poza Kościołem, na rzecz zboru pracują jako wolontariusze i aktywnie wspierają finansowanie działalności Kościoła.